Gezocht: Activiteiten
31 januari 2018 - Dreux, Frankrijk
Het grote, leuke ding dat dit weekend ging gebeuren, is jammer genoeg niet kunnen doorgaan, dus deze blog wordt een aaneenschakeling van kleine anekdotes en gebeurtenissen. Eerst over wat er vorige week gebeurd is, vervolgens over het weekend en eindigen doe ik met de voorbije drie dagen!
Einde Vorige Week
Dreux heeft, net zoals vele andere steden, een grote hoeveeldheid immigranten en vluchtelingen. De meesten hebben het geluk dat in hun land van oorsprong ook Frans gesproken wordt (ik denk hierbij aan Marokko, Congo, Algerije,..). Enkelen hebben echter dit geluk niet en hebben daarbij nog eens de pech dat ze in Frankrijk zijn terechtgekomen, een land waar (bijna) uitsluitend Frans gesproken kan worden.
De receptionistes en vroedvrouwen waren blij toen ze hoorden dat ik wel Engels kon begrijpen en spreken. Het gevolg was een enorme hersenoefening: Frans horen, dit proberen verstaan en vertalen in het Nederlands in mijn hoofd om het vervolgens opnieuw uit te leggen in het Engels en dat dan terug te vertalen in het Frans. Geen gemakkelijk, maar wel een belangrijk moment voor mij. Ik had het gevoel dat ik eindelijk echt iets kon betekenen. Consultaties volgen is namelijk vooral zitten en luisteren, af en toe zelf een vraag stellen en wat kleine onderzoekjes uitvoeren. Nu kon ik echter iets doen dat zeer belangrijk was en dat voelde voor mij als een kleine overwinning.
Weekend
Het ding waar ik al een tijdje naar had uitgekeken dit weekend was een cursus olieverven in het kunsthuis van Dreux. Jammer genoeg was het op het laatste moment afgezegd, waardoor ik met een heel leeg weekend overbleef. Ik ben dan maar op mijn gemak naar de markt gegaan, de Chapelle Royale gaan bezoeken (heel mooi vanbuiten, maar gesloten van september tot april) en naar de winkel gegaan.
Zondag wou ik voor de eerste keer mijn was gaan doen in de plaatselijke 'Laverie', maar deze was helemaal volzet. Het heeft me wel een gesprek opgeleverd met een onbekende, ongevaarlijke en vriendelijke man, die niet doorhad dat ik anderstalig was. Wat een compliment!
Voorbije drie dagen
Naast het compliment van de man zondag, heb ik niet echt het gevoel dat mijn Frans veel verbeterd is. Ik denk dat ik al meer versta, maar het blijft zo moeilijk voor mij om zinnen te vormen. Het stopt me niet om met patiënten te spreken, maar het geeft wel een zekere barrière tegenover de vroedvrouwen. Ik hoop echt dat dit nog gaat verbeteren. Ik ben hier natuurlijk nog niet zo lang. Misschien moet ik wat meer geduld hebben en erop vertrouwen dat dat nog komt!?
Iedereen blijft wel echt super vriendelijk en ik heb steeds meer kleine, korte gesprekjes met de vroedvrouwen en doktersassistenten. Ik kon me op dit vlak een betere stageplaats wensen!
Bon, dit was het. Niet de meest zotte en speciale week, maar ik heb mezelf voorgenomen om elke week te bloggen, dus dan doen we dat!
Gros Bisous vanuit het druilerige Dreux!
Hannah
Zonder dat je het beseft sijpelt het Frans je hersentjes in. Je gaat na drie maanden verwonderd zijn hoeveel je méér kent.
We zijn al februari. Het begint te korten!
Vergeet vooral je roze bril niet. Dikke kus van O en O.